Ale co by zachować pogodny charakter opowiem o plusach dzisiejszego posta, w którym goście chamerykańcy o fetyszystycznych numerkach 18, a dokładniej 118 Pink Satin, delikatny, wesoły róż oraz 418 Caring Coral lekka cegła? Bo na pewno, co powiem nieskromnie ładne zdjęcia tu znajdziemy (choć co najgorsze pokazują stan moich okien, które szybcikiem winne być umyte, ale co zrobić jak ja antyświętowa i na święta zapewne ich nie umyję), opakowania balsamów są bardzo przyjazne oku, złoto i pastele je łechtają i aż od tego patrzenia się chce ich używać, często i gęsto.
No ale z tym używaniem to już tak różowo nie jest…

W ostatnim tygodniu towarzyszył mi numerek 118 (przyznaje, z niewielkimi przerwami) no i to zużycie pokazuje zdjęcie niżej, czyli wnioskuję, że te miękkie pomady są niestety niezbyt wydajne (2.9g/koszt około 26zł polskich). Dla jednych to plus bo mogą kupić sobie coś nowego a są tacy co zmiany lubią; dla innych już niekoniecznie.
Balsamo/pomady mają miły dla nosa zapach (czyli mamy kolejny plus, naprawdę się staram ;D), ale posmak? oj ten to mi zalazł za skórę, plastikiem mi to zajeżdża niemożliwie i pogodzić się z tym nie sposób. Przez cały czas trwania produktu na ustach ja czuję ten smaczek co doprowadza mnie do szewskiej pasji (no ok, po czasie nieco przywykłam, a w czasie trwającego kataru to już nawet niespecjalnie go czułam).

A teraz clou, czyli jak produkt zachowuje się w kontakcie z ustami bo tam go nanosiłam (nie, nie na rękę co sugeruje zdjęcie niżej 😉 Prócz posmaku, który dawał się we znaki, nie dawał znacznego koloru a raczej lekką powłoczkę, która według moich rachunków tylko pozornie nawilża a na ustach pozostaje bardzo krotki czas. Usta przez ten tydzień określiłabym mianem spierzchniętych i aż nie dowierzając zajrzałam na skład balsamów. Tam prócz wora chemii znalazłam o dziwo na trzecim miejscu olej z owoców dzikiej róży (Rosa Canina Fruit Oil), ale co tam robi na innej pozycji polietylen to zagadka dla mnie jest niemała. No i nie wiem doprawdy co by tu jeszcze dodać bo bilans zysków i strat to mi zdecydowanie przeważa szalę na niekorzyść. No cóż, mój amerykański sen się nie ziścił.